Dławica piersiowa, zwana także dusznicą bolesną lub chorobą niedokrwienną serca, to przejściowy dyskomfort w klatce piersiowej, który występuje podczas wysiłku fizycznego lub w stanach napięcia emocjonalnego. Pojawia się, kiedy do serca nie dociera wystarczająca ilość tlenu ze względu na ograniczenie przepływu krwi w tętnicach wieńcowych. Może to wynikać ze zwężenia tętnic wywołanego miażdżycą naczyń krwionośnych lub skurczem tętnicy wieńcowej.
Dławica zwykle objawia się bólem, uciskiem, poczuciem ciasnoty lub ciężaru w klatce piersiowej, ale czasem może pojawiać się także w okolicy od szczęki lub zębów do łopatek lub od ramienia do nadgarstka i palców.
Do wystąpienia lub nasilenia objawów dochodzi zwykle przy zwiększonej aktywności fizycznej, jak wchodzenie na wzniesienie lub pod silny wiatr lub w niskich temperaturach, a do ich złagodzenia w ciągu kilku minut odpoczynku.
Wyróżnia się różne rodzaje dławicy. Do najpowszechniejszych należą dławica stabilna i niestabilna. Najczęstsza jest dławica stabilna, która występuje podczas wysiłku fizycznego. Ustępuje po odpoczynku lub przyjęciu leków i zwykle nie trwa dłużej niż kilka minut.
Dławica niestabilna to stan poważniejszy, wymagający natychmiastowej porady lekarskiej. Dławicę niestabilną cechuje nieprzewidywalność i może wystąpić nawet w czasie odpoczynku lub przy mniejszej niż zwykle aktywności. Dławica niestabilna jest bardziej nasilona, często trwa dłużej niż 5 minut i nie ustępuje po odpoczynku lub po przyjęciu leków. Bez odpowiedniego przepływu krwi, do serca nie dociera wystarczająco dużo tlenu, co może prowadzić do zawału serca. Dławica niestabilna stwarza poważne ryzyko i wymaga natychmiastowej interwencji lekarskiej.

Leczenie dławicy wiąże się z leczeniem leżącego u jej podstaw schorzenia serca, by poprawić przepływ krwi i zmniejszyć powikłania. Może to obejmować podawanie środków zmniejszających krzepliwość krwi, obniżających ciśnienie krwi i stężenie cholesterolu we krwi, leków przeciwdławicowych, zmiany stylu życia, zabiegi przezskórne i chirurgiczne.